Κρατήρα στον Άρη γεμάτο πολύτιμους λίθους ανακάλυψε το ρόβερ Curiosity της NASA: Υπήρχε σίγουρα νερό – Ζωή; [videos]

Μια αρχαία, αποξηραμένη κοίτη λίμνης στον Άρη μπορεί να είναι γεμάτη με πολύτιμους λίθους οπάλιο, υποδηλώνουν νέα δεδομένα από το ρόβερ Mars Curiosity της NASA.

Πέρα από το να δίνουν στη ραγισμένη επιφάνεια του κρατήρα Gale του Άρη μια ημιπολύτιμη λάμψη, αυτά τα οπάλια θα μπορούσαν να είναι απόδειξη ότι το νερό και ο βράχος αλληλεπιδρούν κάτω από την επιφάνεια του Άρη πολύ πιο πρόσφατα από ό,τι πιστευόταν προηγουμένως, βελτιώνοντας τις προοπτικές ότι κάποτε ζούσε εκεί μικροβιακή ζωή, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου στο Journal of Geophysical Research: Planets 

Οι επιστήμονες συχνά εστιάζουν στο νερό όταν ψάχνουν για σημάδια εξωγήινης ζωής, επειδή είναι κρίσιμο για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. Επειδή όμως το νερό δεν ρέει πλέον στον Άρη, οι επιστήμονες πρέπει να αναζητήσουν γεωλογικά σημάδια του νερού που κάποτε υπήρχε εκεί. Αυτά τα σημάδια είναι παρόντα στους βράχους και το έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, όπου ορισμένα ορυκτά και δομές σχηματίζονται μόνο εκεί όπου ο βράχος και το νερό έχουν αλληλεπιδράσει.

Οι ερευνητές εντόπισαν ένα τέτοιο σημάδι τα τελευταία χρόνια γύρω από κατάγματα στην επιφάνεια του Άρη. Γύρω από μερικά από αυτά τα κατάγματα υπάρχουν «φωτοστέφανα» από πιο ανοιχτόχρωμα πετρώματα, τα οποία οι ερευνητές βρήκαν ότι είναι πιθανότατα πλούσια σε οπάλιο. Για να σχηματιστεί οπάλιο, πετρώματα πλούσια σε πυρίτιο πρέπει να αλληλεπιδράσουν με το νερό.

Τώρα, οι ερευνητές έχουν σκάψει στο τεράστιο αρχείο εικόνων του ρόβερ Curiosity και ανακάλυψαν ότι αυτά τα πλούσια σε οπάλιο φωτοστέφανα δεν είναι απομονωμένα. Μάλλον, φαίνεται να υπάρχουν σε όλο τον κρατήρα Gale, μια αρχαία κοίτη λίμνης πλάτους 96 μιλίων (πλάτους 154 χιλιομέτρων) που έχει εξερευνήσει το Curiosity από την έναρξη της αποστολής του το 2012.

«Η νέα μας ανάλυση των αρχειακών δεδομένων έδειξε εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ όλων των φωτοστέφανων  που παρατηρήσαμε πολύ αργότερα στην αποστολή», δήλωσε σε δήλωση ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Travis Gabriel, ερευνητής φυσικός στο Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ. «Βλέποντας ότι αυτά τα δίκτυα  ήταν τόσο διαδεδομένα και πιθανότατα γεμάτα οπάλιο ήταν απίστευτο».

 

Ο Gabriel και οι συνεργάτες του μελετούσαν παλιές εικόνες από την τραβέρσα του Curiosity γύρω από τον κρατήρα Gale και παρατήρησαν, σε μια εικόνα που τραβήχτηκε πολύ νωρίτερα στην αποστολή, ένα ελαφρύ φωτοστέφανο βράχου που περιβάλλει ένα κάταγμα. Αυτό το φωτοστέφανο έμοιαζε σχεδόν ακριβώς με τα φωτοστέφανα που βρέθηκαν πιο πρόσφατα. Τα δεδομένα από το όργανο ChemCam του Curiosity, το οποίο αναλύει πετρώματα χρησιμοποιώντας εικόνες και φασματομετρία, έδειξαν ότι αυτά τα ελαφρά πετρώματα που μελετήθηκαν πρόσφατα πιθανότατα περιείχαν οπάλια πλούσια σε πυρίτιο.

Για να επιβεβαιώσει τη χημεία αυτών των πετρωμάτων, η ομάδα του Γκάμπριελ διεξήγαγε μια πρόσθετη ανάλυση σε ένα άλλο σύνολο φωτοστέφανων θραύσης σε μια διαφορετική τοποθεσία μέσα στον κρατήρα που ονομάζεται τοποθεσία τρυπανιών Lubango. Εδώ, η ομάδα χρησιμοποίησε το όργανο Dynamic Albedo of Neutrons (DAN) του Curiosity, το οποίο μετρά τα νετρόνια που εκτινάσσονται από την επιφάνεια του Άρη από κοσμικές ακτίνες, σωματίδια υψηλής ενέργειας έξω από το ηλιακό σύστημα που βομβαρδίζουν συνεχώς τον Άρη. Αυτά τα αναπηδώντα νετρόνια επιβραδύνουν την παρουσία υδρογόνου, το οποίο είναι ένα από τα κύρια συστατικά του νερού. Όταν το DAN ανιχνεύει υψηλότερη αναλογία αργά κινούμενων νετρονίων, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερα πετρώματα που φέρουν νερό (όπως το οπάλιο) σε μια δεδομένη περιοχή.

 

 

Στην τοποθεσία Lubango, τα αποτελέσματα του DAN επιβεβαίωσαν ότι τα φωτοστέφανα με ανοιχτόχρωμα χρώματα στο έδαφος περιέχουν πράγματι οπάλιο, όπως και άλλες τοποθεσίες γύρω από τον κρατήρα Gale.

Αυτά τα δεδομένα, μαζί με τις εικόνες των φωτοστέφανων από πολύ νωρίτερα στην αποστολή, λένε στους ερευνητές ότι νερό πρέπει να υπήρχε σε όλο τον κρατήρα Gale στην πιο πρόσφατη ιστορία.

«Δεδομένων των εκτεταμένων δικτύων ρωγμών που ανακαλύφθηκαν στον κρατήρα Gale, είναι λογικό να αναμένουμε ότι αυτές οι δυνητικά κατοικήσιμες υπόγειες καταστάσεις επεκτάθηκαν και σε πολλές άλλες περιοχές του κρατήρα Gale, και ίσως σε άλλες περιοχές του Άρη», είπε ο Gabriel. «Αυτά τα περιβάλλοντα θα είχαν σχηματιστεί πολύ μετά την αποξήρανση των αρχαίων λιμνών στον κρατήρα Γκέιλ».

Αυτή η νέα συνειδητοποίηση ότι το νερό πρέπει να επιβίωσε στον κρατήρα Gale πολύ μετά την εξάτμιση της λίμνης σημαίνει ότι η ζωή θα μπορούσε να διατηρηθεί εκεί για λίγο περισσότερο, είπαν οι ερευνητές – πιθανώς ακόμη και στη σύγχρονη γεωλογική περίοδο του Άρη, η οποία ξεκίνησε πριν από 2,9 δισεκατομμύρια χρόνια. (Ο Άρης πιστεύεται ότι είναι περίπου 4,6 δισεκατομμυρίων ετών.)

Αυτά τα αποτελέσματα προσθέτουν σε ένα βουνό αποδείξεων ότι κάποτε το νερό ήταν ευρέως διαδεδομένο στον Άρη. Για να κατανοήσουν καλύτερα το υδάτινο παρελθόν του πλανήτη, οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν τα πλούσια σε οπάλιο κατάγματα στον κρατήρα Gale ως νέο προορισμό για τη συλλογή γεωλογικών δειγμάτων ή για πιθανές ανθρώπινες αποστολές εξερεύνησης.

πηγη  hellasjournal.com     Με πληροφορίες από livescience.com

Δημοφιλή Αρθρα