Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid, μια βόλτα στη φύση, όχι μόνο μείωνε την πιθανότητα μετάδοσης του ιού, αλλά παράλληλα βοηθούσε σε πολλαπλά επίπεδα την σωματική μας υγεία εν μέσω lockdown.
"Πιστεύω ότι όλοι κατάλαβαν ότι η φύση μπορεί να είναι η λύση σε πολλά ζητήματα άγχους που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι", λέει ο Jay Maddock, πειραματικός ψυχολόγος και διευθυντής του Κέντρου Υγείας & Φύσης στο Πανεπιστήμιο A&M του Τέξας. "Το κατάλαβαν και οι επιστήμονες. Η έρευνα για τα οφέλη της φύσης για την υγεία έχει "εκτιναχθεί" από τότε", λέει ο Maddock, όπως μεταδίδει σε άρθρο του το SCIENTIFIC AMERICAN.
Ο περισσότερος χρόνος στη φύση σχετίζεται με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα, χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και βελτιωμένο ύπνο. Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι μπορεί να διατηρήσει το μήκος των τελομερών που καλύπτουν τα χρωμοσώματα (τα κοντά τελομερή είναι σημάδι άγχους και βιολογικής γήρανσης). Και υπάρχουν πειστικές αποδείξεις ότι ο χρόνος στη φύση μειώνει τα συμπτώματα κατάθλιψης, ανακουφίζει από το άγχος και βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία.
Μια μελέτη του 2019 σε περισσότερους από 19.000 ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι όσοι περνούσαν τουλάχιστον 120 λεπτά στη φύση (όπως σε πάρκα, δάση ή παραλίες) κάθε εβδομάδα είχαν καλύτερη υγεία και μεγαλύτερη ευεξία από εκείνους που περνούσαν λιγότερο χρόνο. Δεν είχε σημασία αν οι άνθρωποι έφτασαν τον συνολικό χρόνο σε πολλές μικρές "δόσεις". Οι ερευνητές διερευνούσαν επίσης τις ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία του "μπλε χώρου" (νερό) και του "καφέ χώρου" (έρημος).
Η έρευνα υπογραμμίζει όμως και τις διαφορές στην υγεία που δημιουργείται από τις ανισότητες στην πρόσβαση σε χώρους πρασίνου - κάτι ακόμη που η πανδημία έφερε στο προσκήνιο. Η Jennifer D. Roberts, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Κινησιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Maryland, λέει ότι οι γειτονιές με χαμηλότερο εισόδημα είναι "λιγότερο πιθανό να έχουν πάρκα μεγάλης έκτασης και υψηλής ποιότητας".
Η πρόσβαση σε πάρκα και πράσινο συνδέεται με ανισότητες υγείας που δεν μπορούν να εξηγηθούν μόνο από παράγοντες όπως το φύλο, η εθνικότητα και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, λέει η επιδημιολόγος Marcia P. Jimenez της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. "Υπάρχουν καθοριστικοί παράγοντες όπως η πρόσβασή μας σε τρόφιμα, η έκθεσή μας στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ο θόρυβος, οι χώροι πρασίνου και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της γειτονιάς μας".
Ένα εργαλείο που έχει χρησιμοποιηθεί σε μελέτες είναι το NatureScore® που μετρά την ποσότητα και την ποιότητα των φυσικών στοιχείων σε οποιαδήποτε διεύθυνση, αναπτύσσοντας μια βαθμολογία μεταξύ 0 και 100 (ένα έντονα αστικό περιβάλλον θα βαθμολογούνταν με κάτω από 30 και ένα δάσος πάνω από 70). Σε μια μελέτη του 2024, ο Maddock και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη χρήση υπηρεσιών ψυχικής υγείας, κυρίως για κατάθλιψη, άγχος ή στρες, σε 1.169 ταχυδρομικούς κώδικες στο Τέξας. Διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά χρήσης υπηρεσιών ψυχικής υγείας ήταν περίπου 50% χαμηλότερα σε γειτονιές με NatureScores υψηλότερο από 60. Το 2022 η Jimenez και οι συνεργάτες της δημοσίευσαν μια εργασία στο JAMA Open Network σύμφωνα με την οποία η ζωή σε περιοχές με περισσότερο πράσινο συσχετίστηκε με καλύτερη γνωστική λειτουργία.
Μια δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι ο χρόνος που αφιερώνεται στη φύση ενεργοποιεί το νευρικό σύστημα, μειώνοντας τις αντιδράσεις του σώματος στο στρες. Μελέτες δείχνουν μειώσεις στα επίπεδα κορτιζόλης μετά από έκθεση στη φύση. Επιπλέον, ο χρόνος που περνάμε στη φύση επηρεάζει την υγεία έμμεσα, επειδή ενθαρρύνει τη σωματική δραστηριότητα και προσφέρει ευκαιρίες για κοινωνική σύνδεση, που βελτιώνουν την ψυχική και σωματική ευεξία.
πηγη thetoc.gr
